Canım annem,
Yokluğunun kaçıncı yılının kaçıncı günü bugün kimbilir… Ya da sana özlemimin kaçıncı asrı…
Kokunu özledim anne. Sana şöyle sımsıkı sarılıp “Annemmm, üzüyorlar beni” demeyi özledim. Kırgınlıklarımı paylaşmayı;, başımı okşamanı; “bu da geçer yavrum” demelerini bir de…
Balkonda doyurduğun kuşların tık tık sesleriyle uyanıyorum her sabah. Sana alışmıştı onlar, senin için geliyorlardı. Ama şimdi senin olmadığını söyleyemiyorum bir türlü. Kalkıp doyuruyorum onları erkenden senin gibi.
Mutfağa geçiyorum sonra. Yemek saatlerindeki şenlik havası yerini derin sessizliklere bıraktı evde. Küçük mutfak dedikodularını çatal bıçak sesleri yapıyor artık. Yemeklere az tuz atmaya alışmış elim; ekliyorum sonradan. Sen zeytinyağlı taze fasulyeyi çok severdin ya, yoksun diye yapasım gelmiyor bir türlü. Hala masaya senin için bir tabak fazla koyuyorum yokluğunu unutup. Yokluğuna alışamadım anne.
Havalar ne çok soğudu. Kış mevsimi günden güne hissettiriyor kendini.Kendime kazak örmek istedim ama senin ördüklerin gibi olmadı nedense, vazgeçtim sonra. Sen örgü örerken hep düşünceli olurdun. Sorduğumda “Hiç yavrum; fakir fukara, hayvancıklar ne yapar bu soğukta; bunlar aklıma geldi” diyerek geçiştirirdin beni. Düşünceli halin kaybolunca eskileri anlatmaya başlardın. Bir lokma ekmeği kaça bölüştüğünüzü, bir kazağı kaç kardeş giydiğinizi anlatırdın. “Şimdiki çocuklar çok şanslı kızım, şükredin” diye biten yaşanmışlıkları dinlemeyeli ne çok oldu kimbilir be anne…
Eve misafir geldiğinde kimse anlamadan çarpışan bakışlarımıza anlam katarak tebessüm etmeleri özledim bir de anne…
Haaa aklıma geldi… Anne olunca anlarsın diyerek bitirdiğin tartışmalarımız vardı ya, haklıymışsın anne.. Şimdilerde aynısını kızımla yaşıyorum … Ve en çok da seni arar oldum bu günlerde… Anne olmak fedakarlık demekmiş; sabır istermiş; meğer hiç kolay değilmiş….
Gece herkes uyurken senin yatağına seninle dertleşmeye geliyorum şimdilerde bazen…Bu defa gözyaşlarımı silen olmuyor.. En çok da özlemlerim ağlatıyor bu defa beni… Ve, ben en çok seni özlüyorum anne….
