<SPANtn":"K"}'">Sen onları söyledin diye dünya başıma yıkılmamıştı. Ölmemiştim de. Söylediklerini düşünürken nefesim daraldığında anladım yaşadığımı.
Ama tuhaf olan bir şeyler vardı. Bendeki yerini yokladım sonra. Evet, kalbim.. Kalbim paramparçaydı, sadece sen değil sevdiğim her şey yerle bir olmuştu sanki.. Neyse zaten ondan sonra hiçbir şeyi umursamadım, kimsenin "iyi misin" diye sormasını beklemedim, çok konuşmadım, onlara bıkana kadar senden bahsetmedim. Radyoda sevdiğim şarkı çalmadı, ki zaten seni hatırlatmasın diye dinlemedim şarkı falan. O yoldan geçmedim, o durakta hiç beklemedim. Olurda karşılaşırsak bi yerde, o çok sevdiğim yüzüne de bakmam zaten. Sorun seni unutamamak, senden vazgeçememek, seni hala sevmek değil. Sorun daha büyüktü aslında bu kadar uzatmaya da gerekte yoktu..
-Benim sadece kalbim kırıldı.