Hayatın güzelliklerini temaşa edecek, durup bir ağacın yeşermesine, bir çiçeğin büyümesine, bir kuşun sesine dikkat kesilecek zamanımız olmuyor. Bazen insanlar para kazanmak peşinde hayatlarının ana eksenini kaybediyorlar ve çocuklarının büyüyüşünü göremiyorlar, çocuklarının gülümseyişini göremiyorlar, onların nasıl serpildiğini hissedemiyorlar. İşte bizim hayatın içinde parayla yakalanamayacak değerleri değiş tokuş etmememiz lazım. Bugün biz maalesef zamandan yana fakir, eşyadan yana zengin yok...
Verilen Sözlere Mi ''AĞLAMALI''... Yoksa ''SAHİPSİZ'' Bırakılan Ellere mi... Şimdi Tüm Yalnızlıklara Mı ''SİTEM'' Etmeli... Yoksa ''BIRAKIP'' Gidenleremi... "BİSMİLLAH" Deyip Yeniden mi Niyetlenmeli ''hayata Yoksa Sandığa ''GÖMÜP'' Üstüne ''KİLİTLERMİ'' Vurmalı
Kalabalık yalnızlıklar içinde yürüyoruz. Her köşe başı bir belirsizlik her köşe başı bir muamma…kimi zaman gözlerimiz bir vitriinin ışıltılı parıltısına aldanıyor kimi zaman indirimdeki bir ürünün albesine… yürüyoruz bu kalabalıklar arasında…ite kalka çarpa düşe… kimi zaman bilmem kaç liralık bir saate takılıyor gözlerimiz, kimi zaman bir telefona, kimi zaman bir elbiseye.. Bakıyoruz bazen uzaktan……içten içe.. Etrafa bakarak adımlıyoruz sokakları… Bakıyoruz ama görmüyoruz bir serçenin simit içi...
ANNE-BABALAR.. VE DE ÇOCUKLAR 0 yaşında: Baba: Ne kadar da güzel. Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı? Gözleri de bana ne kadar çok benziyor. Kızı: Bu gözlerini benden hiç ayırmayan adam babam olsa gerek. 5 yaşında: Baba: Prensesim benim, güzel kızım. Söyle bakalım baban sana ne alsın? Kızı: En çok babamı seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin. 10 yaşında: Baba: Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız? Kızı: Ben babama aşığım. Büyüyünce babam gibi bir er...
HAYAT NE TUHAF DEĞİLMİ??? Hayat ne tuhaf değil mi?" Çoğu zaman içini dökmeye bu cümleyle başlarsın. Duygu dünyanın kapıları aralanır,cümleler ardı sıra gelmeye başlar. Bazen haykırmak istersin bir imdat dilersin; ve nasıl başlayacağını bilemediğin anlarda bu cümle imdadına yetişir. Bazen bir tebessüm, tatlı bir bakış ve dokunuştur aradığın; bir omuza yaslanıp, ...kendini salıvermenin arzusudur. İstediğin çok bir şey değildir aslında; gözlerinde kaybolmak, gidivermek başka alemlere... Bazen rüzg...
Boş bir çuvalım, izninizle kendimi yere bırakıyorum... Bir çuval gibi olduğumuz zamanlar vardır hani… Hani, taşıyamayız ağırlığımızı, minik bir kelebek konsa omzumuza, altında ezilecek durumda hissettiğimiz… Bırakmak isteriz hani kendimizi boş bir çuvalmışçasına… Hani her şey de üst üste gelir sanki, haberleşmişcesine… Offf… Sıkar da sıkar bir eller yüreğimizi… Ne ağlamak kafidir o anlarda, ne yorganın altına saklanmak… Yediğimiz yemeğin de tadı yoktur nedense… Bir taraftan, hadi silkelen deriz ...
