AllaTurkaa

Seni seviyorum diyebilmenin başka bir yolu olmalı tek kelime etmeden…
Susmalı dudaklar hiç ayrılmamalı birbirinden.

Bu son gün batışı kapatırken gözlerimi, sensiz şehrin ışıklarına,
Bu son karanlık, sensiz şehrin ortasında
Biliyorum bir yer var sana uzak olmayan, tenimde ter kadar yakın,
Biliyorum bir yer var her yolu sana çıkan,
Denizlerin dalgalarında seni taşıdığı, dalgalar kıyılara vurduğu köpüklerde sen…

Sen en hırçın fırtınalarda yüreğime düşen, kapanacakken avuçlarım uçup giden..
Sen bende sonu olmayan nehirlerin doğduğu yersin, sen akıntılara kapılıp sürüklendiğim sen...

Bugün sen yoksun bu şehirde ve ben yalnızlığa bir o kadar inat seni soluyorum her nefeste,
Katlanmak zor sevgilim, katlanmak ölümden beter!
Her gün batımı bir ömür bitiyor, her gün doğuşu zindanlara bedel,
Kokunu özledim sevgilim, yüzüm yüzünün özleminde…

Nereye kadar taşınır hasretin içimde, nereye kadar bu amansız yolculuk?
Vakit tamam öl desem…
İnan çare değil sevgilim,
Yüreğimde yokluğun varken yitip gitmek de çare değil..

Bilirim bir “elveda” nın buruk tadı kalacak dudaklarında,
Belki gözünde bir kaç damla yaş…
Varlığın da olmalı yokluğumda, ah kadar yakın,
Her nefes alışımda yüreğime saplanan bir ah gibi söküp atamadığım içimden.

Şimdi bir ayrılığın en orta yerinde duruyor zaman ve kapanıyor gözlerim ışığa,
Korkuyor açamıyorum, sen yoksun!
Gidişin hiç benzemiyor ölüme.
Bırakma ellerimi....