Sual: Büyük günahlardan biride günahi önemsiz saymak var, Günahı önemsiz saymak ne demektir, nasıl olur?
CEVAP:
Günahı önemsiz saymanın ne demek olduğu çok kimse tarafından bilinmemekte, bu yüzden günahkârlara kâfir denmektedir Mesela (İçki içmeye devam eden kimse, haram olduğuna önem verse, içmez, açık gezen bayan, bunun haram olduğuna önem verse kapanır O halde bunlar, işlediği günahlarına üzülmedikleri, yani haramı önemsiz saydıkları için kâfirdir) demek yanlıştır
Üzülmeyen, önem vermeyen kâfir olur ama, üzülmek, önem vermemek ne demektir? Mesela namazını kılan bir bayan, açık gezmenin günah olduğunu biliyorsa, (Kapanmak Allah’ın emri, kapansak iyi olur ama, bu zamanda kapanamıyoruz) derse, bu bayana kâfir denmez Bunun gibi içki içen kimse de, (İçki haramdır, fakat alıştık bırakamıyoruz) derse, bu kimseye kâfir denmez Aksine, hiç içki içmeyen birisi, (bir bardak şarap içmek günah sayılmaz) dese küfre girer Yahut, (Herkes açık geziyor, ne oluyor, biz de geziyoruz, herkes içiyor, biz de içiyoruz, sarhoş olmadıktan sonra ne zararı olur) diyerek haramı önemsiz saymak küfür olur
Allahü teâlânın gazabı günahlar içinde saklıdır Bir günah yüzünden büyük azaba maruz bırakabilir Yüz bin sene ibadet eden iyi bir kulunu, sonsuz olarak Cehenneme koyabilir Mesela yüz bin sene itaat eden İblis, kibrederek secde etmediği için sonsuz olarak Cehennemlik oldu Âdem aleyhisselamın oğlu, bir adam öldürdüğü için ebedi Cehennemlik oldu Her duası kabul olan Belam-ı Baura, bir günaha meylettiği için imansız gitti Karun zekat vermediği için malı ile helak oldu O halde her günahtan kaçmaya çalışmalı Hadis-i şerifte, (Çok küçük bir günahtan kaçmak, bütün cin ve insanların ibadetleri toplamından daha iyidir) buyuruluyor
Günah işleyince de ümitsizliğe kapılmamalı, hemen tevbe etmelidir Mümin hem Allah’ın rahmetinden ümidini kesmemeli, hem de Ondan çok korkmalıdır Hadis-i şerifte (Müminin kalbinde korku ile ümit varsa, Allahü teâlâ onu umduğuna kavuşturur, korktuğundan da emin eder) buyuruldu Yani bir mümin, Allah’ın azabından korkar, rahmetinden de ümidini kesmez, haramlardan kaçıp ibadetlerini yapmaya çalışırsa Cennete gider
Bir insan ne kadar büyük günah işlerse işlesin, Allah’ın rahmetinden ümidini kesmemelidir Hatta azılı bir kâfir bile tevbe edip "La ilahe illallah Muhammedün Resulullah" dese, bütün günahları affolur, tertemiz bir insan olur Yani dünyada iken Allah’ın affetmediği günah yoktur Tevbe edince şirki yani kâfirliği de affeder Öldükten sonra artık kâfirlere af yoktur Kur'an-ı kerimde, (Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin, Allah bütün günahları affeder) buyuruluyor (Zümer 53)
Allahü teâlânın rızasının ve gazabının hangi işte, hangi sözde olduğunu bilmeyiz Bu bakımdan hiçbir sözü, hiçbir iyiliği ve kötülüğü küçük görmemelidir Cenab-ı Hak, rızasını iyilikler içinde, gazabını da günahlar içinde saklamıştır Önem verilmeyen bir günah, Allah’ın gazabına sebep olabilir Onun için sözümüze dikkat etmeliyiz Atalarımız, (Söz var iş bitirir, söz var baş yitirir) demişlerdir
İbadet yapmamak, günahlardan kaçmamak insanın kalbini karartır, zamanla küfre sokar, kâfir olur Günahların hepsi Allah’ın emrini yapmamak olduğundan büyüktür İbni Münkedir hazretleri ölüm döşeğinde ağlıyordu Sebebini sordular "Kasten büyük bir günah işlemedim Önemsiz saydığım küçük bir günah, Allah’ın gazabına sebep olduysa diye korktuğum için ağlıyorum" dedi İşte böyle korkular müslümanın kurtuluşuna sebeptir Çünkü hadis-i şerifte, (Allahü teâlâ, kıyamette buyurur ki: "Dünyada iken bir gün beni hatırlayıp ananı, benden bir kerecik korkanı, Cehennemden çıkarın") buyuruldu
Çok önemli tembih
Erkek olsun, kadın olsun, her Müslümanın, her sözünde, her işinde, Allahü teâlânın emirlerine, yani farzlara ve yasak ettiklerine yani haramlara uyması lazımdır Bir farzın yapılmasına, bir haramdan sakınmaya önem vermeyenin imanı gider İmansız kimse, kabirde azap çeker Ahirette Cehenneme gider Cehennemde sonsuz yanar Af edilmesine, Cehennemden çıkmasına imkan ve ihtimal yoktur Küfre düşmek çok kolaydır Her sözde, her işte küfre düşülebilir Küfürden kurtulmak da çok kolaydır Küfrün sebebi bilinmese dahi, her gün bir kere, Ya Rabbi, bilerek veya bilmeyerek küfre sebep olan bir söz söyledim veya bir iş yaptım ise, pişman oldum Beni affet diyerek tevbe etse, Allahü teâlâya yalvarsa, muhakkak affolur Cehenneme gitmekten kurtulur Cehennemde sonsuz yanmamak için, her gün muhakkak tevbe etmelidir Bu tevbeden daha önemli bir vazife yoktur Kul hakkı bulunan günahlara tevbe ederken, bu hakları ödemek ve terk edilmiş namazlar için tevbe ederken, bunları kaza etmek lazımdır (Seadet-i Ebediyye)
Alıntıdır
