Ise baslamadan önce, "Insallah" diyoruz.
- Ise baslarken "Bismillah" diyoruz.
- Isi yapmaktan vazgeçersek, "Eyvallah" diyoruz.
- "Isi coskuyla yapmak istedigimizde, "Ya Allah" diyoruz.
- "Isi ölümüne bir kararlilikla yapmak istedigimizde, "Allah,
Allah!" diyoruz.
- Isi yaparken bir seylerin ters gitmesi halinde, "Fesüphanallah"
diyoruz.
- "Isi nezaketle yapmak istedigimizde, "Estagfurullah" diyoruz.
- Isi basariyla sonuçlandirmis isek, "Masallah" diyoruz.
- Isi basarisizlikla sonuçlandirmissak, "Hay Allah" diyoruz.
- Isin altindan kalkamamis ve ters gittigini görmüssek, "Allah,
Allah" diyoruz.
- Bir mekandan ayrilip giderken "Allah'a ismarladik" diyoruz.
--------------------------------------------------------
Günlerden bir gün, bir delikanli yolda yürürken, karsisina iki
dagin arasinda asma bir köprü çikar. Köprüye gelen genç
köprünün sallanmasi hosuna gittigi için Türkü söyleye söyleye
köprüyü geçer. Arkasindan da eli bastonlu bir ihtiyar gelir.
Köprüye gelince, köprünün sallanmasindan dolayi ihtiyar: "Aman Ya
Rabbi, sen bilirsin, su köprüyü sag selamet geçeyim. Yardimini
esirgeme" diye dua etmeye baslar. Ama tam köprünün ortasindayken.
Köprünün ipleri kopar ve adam asagida akmakta olan irmaga düserek
ölür.
Hem gencin, hem de ihtiyarin basindan geçenlere sahit olan bir ehl-i
Hak Allah'a niyaz eder. Der ki: "Ya Rabbi hikmetinden sual olunmaz. Ama
önden giden genç pek kabadayi bir sekilde geçti. Türkü söyleye
söyleye. Arkadan gelen ise seni çok andi, zikretti. Biriniciyi
düsürmedin de ikinciyi düsürdün. Neden?" diye sorar.
Gökten bir nida gelir: "Önde giden genç, köprüye gelene kadar beni
hiç unutmadi. Hep beni andi. Ben de onu köprüde unutmadim. Arkadan
gelen ise köprüye gelene kadar beni unuttu, hatirlamadi. Ben de onu
köprüde hatirlamadim"...
Bu menkibe, gerçek midir, gerçekles midir bilmiyorum. Ama bize
verdigi bir mesaj var. Yüce Allah kitabinda "beni anin ben de sizi
anayim" buyuruyor. Is onu köprüye gelmeden anmakta. Köprüye
geldikten sonra anmak ise yaramayabilir. Yani basimiz derde düsmeden
Allah'i anmaliyiz, hatirlamaliyiz ki, basimiz derde düstügünde de
ondan yardim isteyecek yüzümüz olsun!
