gercekten cok güzel.
nasihat icerikli bi yazı bunu basarmak zaten belli bir olgunlugu yakalamıslık olur.
söyle bi muhasebe yaptım gecmiş yıllarıma baya birikimim olmuş sabır boyutunda ama ici bos olabilir.
bana bu sabrı veren güc sorumluklarım cünki cocuklarıma karsı sorumluklarım, gerci ben onları cok severken kortumda onları bu kadar cok sevmekten korktumda, ALLAHIM onlar senin emanetin hepimizin sahibi sensin benimde onlarında, biri beni dogurdu bende onları ama hepimizin sahibi sensin senin, emanetlerini bende sana emanet ediyorum en güvenli koruyucu oldugundan, bizi yanlız bırakma diye dua ederim.
yoksa eşimenle cakısmalarımda sabrederken genelde susan yada idare eden taraf oldugumdan, öfkeli tarafta ben olurum.o öfkeylede bu kadar olgun düsünemiyor insan, bu yüzden galiba ben sabrımın icini bosaltıyorum
)) ama cok fazla problemli ve mutsuz insanlar gördümde, özelliklede yaslık yılarında, coluk cocuk büyüyüp bosta kalıp yasında etkisiyle birbirini yiyen insanlar, gelecegim icin kaygılanıyorum bunlardan olmucam diyorum, birlikte olsalar nolurki, birbirlerinin hayatını ve bu hayataki sorunlara tepkileriyle ahiretinide bitiriyorlar.
bakın ozaman bosanma bana cok sıcak geliyor.
kimsenin kalbini kırmak kimseninde benim kalbimi kırmasını istemiyorum helede allah ömür verirde yaslanırsam saglıgımla ve ibadetimle gecirecegim yıllarımı harcamak istemiyorum.
yazıya göre degerlendirirsek bu bakış acısını bende sabır kesinlikle var hata artık eşimi 4 cü cocugumus gibi hisettirecek kadar idare ve sabır ama demekki icini bosaltmisim coktaan haberim yok
)
ellerine saglık eşinizinde yüregine tesekkürler.