Zaman ne yalancıdır insana sözde herşeye ilaç,aslında zamanın asıl adı düzenbaz...
Bırak arkadaşım,dostum,sevenim,sevmeyenim adın her neyse bırak.Bu alemde bir tek şey var
sevmek ama sevilememek,önem vermek ama verileni görememek...
Dünya bile kanıtladı kendini dediki;ben üç günüm kimine göre mutluluğum,kimine göre acıyım,
kimine göre ölümüm ve ben üç bölümüm dünüm,bugünüm yarınım bir başka adım yok
seviyorsan böyleyim yok sevmiyorsan ben sana adım gibi üç noktayım...
Ve devam etti dünya ben bugün güneşliyim yani senin yüzüne vuran aydınlık bugün tependen
hiç eksik olmayacağım,her yerde mutluluğun olacağım sen güneşin değerini anlayacaksın...
Ve ben yarın sana mavi olacağım yanlızca gözlerinin görebildiği yere kadarım,sana göre ben aşkım
ama aslında beni bir yere kadar görebildiğin için ben sana ihanetim,aldatışım,yalanım...
Ve devam etti dünya;bak gördünmü dün sana güneştim mutluluktum sevinçtim,çünkü sen güneşi ne kadar
uzakta olursa olsun tek parça halinde görebiliyordun ve bu yüzden beni seviyordun ne güzelsin dünya diyordun...
Sen bugün güneşi bıraktın maviye koştun önce heyecanlandın,her yerde onu gördün koştukça yoruldun
yoruldukça heyecanın siteme döndü,ulaşmaya çalıştın ulaşamadıkça yıprandın,daha sonra sinirlerini
harap ettin,ağladın sızladın biriktirdiğin tüm mutlulukları biranda harcadın...
Ah keşke daha önceden aklını kullanıp anlayabilseydin güneşin gittiğinde mavinin zifiri bir karanlığa
döndüğünü ama o heyecandan düşünemedin dedi ve sustu dünya...
İşte aşkta aynı böyleydi.O geldiğinde heyecandı mutluluktu,hep peşinde koşturur yorardı,önceleri
tatlı bir yorgunluktu bu taki tam anlamıyla yoruluncaya kadar ondan sonrası acı hüzün keder ve gözyaşı
her nesilde yaşandı yaşanıyor ve yaşayacakta ama herkes gec görecek aslında sonsuz
bir mavinin sonsuz bir karanlık olduğunu...
Bu yüzden dünya üç günlük,aşk üç harflik ikisindede ihanet olduğundan değerleri
sade ve sadece üç kuruşluk
