Artık dayanacak gücüm kalmadı,
Çok direndim,
Çok savastım bu askın bitmemesi icin ama...
İste ama gerisini bende bilmiyorum.
Ne oldugumu,nerelerde oldugumu..
En son söyle icten kahkahayı ne zaman attım!
Unuttum.
Zaman ve insanlar beni cok yordu.
Artık buraya kadar bedenim dayanabildi.
Hep kalbim zorladı,
Aklım karsı cıktı,
bedenim yenik düstü.
Zaman ise süründürüyor.
Artık ne zamana ne de ask sevgi denilen bu rüyaya direnebiliyorum.
Artık yıkıldım,
Sevdim ve kaybettim...
(İlk askımdan ayrılmadan kısa bir zaman önce yasadıklarımı anlatan bir yazı...)
