Sana son kez bir hikaye anlatım ...
Bir varmış bir yokmuş,Bir şehrin insanı bugünü beklemiş,beklemiş çünki bu Şehir bir devrin battığı ve 250.000 şehidin kendine toprağını yorgan ettiği yermiş.
Sabah olmuş ,evden çıkmış eve gidememiş,evden çıkmış işe gidememiş,hastaneye gidememiş,gidememişte gidememiş...
Gitmek istediğinde her 10 mt .bir polis durdurmuş tepeden tırnağa yoklamış,Bu şehrin insanı bayram istemiş,ama iş öyle değilmiş.
10.000 kişi üstü ordan burdan Van dan bile getirilmiş,birbirlerini kaybetmesinler diye boyunlarına birerde maviş fular bağlamışlar (bence yulara benziyordu)..
Şehrin insanı esir müamelesi görürken,bir kişiyi koruma adına bu şehrin insanlarının hayatını kısıtlarken,İş zaten kutlama veya anma değilmiş.
Bayram anma adı altında bir miting miş.Ne alaka değilmi??? Anmayamı geldiniz,Almayamı??
neyse çokta uzatmıyım hikayeyi sıkılma okurken.
Her gündüzün geceside olurmuş.
Gece bu korkulan şehrin insanı hani iyi mi kötümü bilinmeyen insanlar varya onlar.
toplatılmadan çağrılmadan,sadece yürekleri ile bayraklarını kapıp indiler meydana yaktılar fenelerini söylediler marşlarını.
Sayımı??? ben diyim 10.000 kişi sen de 20.000 kişi(fazlası vardır azı yoktur) bunlarda mavi fularda yoktu sadece TÜRK bayrağı vardı.Ve tek bir aramada olmadı,tek bir taşkınlıkta.
Kimse kimseden kokrmuyordu çünki,el ele şehitlerimizi anmaya toplanmıştı hepsi,Sel gibi aktı binler sokaklardan..
En güzeli neydi biliyormusun,Yaşlısı,genci,öğrencisi,çocuğu,açığı,türbanlısı,engellisi,herkes bir şey için orda idi ŞEHİTLER için..
Ve korkmadık kötü bir şey olucakmı diye..
Çünki biz halkımızdan korkmuyoruz biz milletimizi seviyoruz.
Kısaca hikaye nin özeti,gündüz dirilemeyen müsade edilmeyen ÇANAKKALE ruhu Gece CANLANDI.
TEK YÜREK TEK BAYRAK TEK MİLLET.