[i]Akilli birisi, atina binmis geliyordu. Bir agacin altinda uyumakta olan birisinin agzina da bir yilan kacmak uzereydi.
Atli onu gorup adamcagizi kurtarmak, yilani urkutup kacirmak icin kosmaya basladi. fakat firsat bulamadi. Yilan adamin agzindan midesine gecmisti.
Akli, kendisine yardim ettiginden, o uyumakta olan adama bir kac topuz vurdu. O siddetle vurulan topuzun acisi, adami bir agac altina kadar kacirdi. Oraya bir hayli curuk elma dokulmustu.
Adam;
"Ey dertli kisi bunlari ye!"dedi.
"Beyim ben sna ne yaptim, bana ne kastin var? Eger bana gercekten bir kastin varsa vur kilici, dok kanimi! Sana rastladigim Saat ne ugursuz saatmis. Ne mutlu senin yuzunu gormeyene!"
Soz soylerken agzindan kan geliyordu. "Yarabbi! Cezasini sen ver!" diye bagirmakta, her an ona kotu soz soylemekte lanet etmekteydi.
Atli ise; "Bu ovada kos," diye onu dovuyordu. Adam topuz acisiyla atlinin korkusundan yel gibi kosmaya basladi. Hem kosuyor, hem yuz ustu dusuyordu. Karni toktu, uykulu ve gevsemis haldeydi. Ayaginda, yuzunde binlerce yara vardi.
Bir muddet sonra adamin midesi bulandi, kusmaya basladi. Iyi kotu yediklerini kustu. Bu kusma esnasinda yilanda icinden disari cikti.
O yilani gorunce cok sasirdi ve dusundu. Kendisine iyilik eden atliya secde etti. O kapkara cirkin ve heybetli yilani gorunce butun dertlerini unuttu.
Dedi ki:
"Sen bir rahmet Cebrailisin! Ne mutlu saatmiski, beni gordun. Oluydum, bana yeni bir can bagisladi. Sen beni analar gibi aramaktayken, ben esekler gibi senden kaciyordum. ne mutlu yuzunu gorene, yahut ansizin senin bulundugun yere ulasana!
Fakat ey iyi huylu insan, eger bana bu hali ima etseydin seni bir hayli overdim. Ama sen hic birsey solemeksizin basima vurmaya basladin. Basim sersemlesti, aklim gitti. Hele benim bu basim.
Ey yuzude guzel iside guzel adam, affet. deliligimden soyledigim sozleri bagisla."
Atli:
"Eger ben, bunu biraz citlatsaydim derhal yuregin Su kesilir, odun patlardi. 'Midende yilan var,' deseydim korkudan canin ciki verirdi. Eger sen, icindeki yilani bilseydin, ne elma yemaya kuvvetin kalirdi, ne yol yurumeye ne de kusmaya! Sen bana sovuyordun. Bende seslenmiyor, fakat atimi suruyordum. Gizlicede, 'Yarabbi, sen isimi kolaylastir demekteydim."
Iste akillilarinda dusmanligi bu cesittir. Onlarin zehirleri bile cana nese verir.
Ahmagin dostlugu ise eziyettir, sapikliktir.
[/i]
Serbest Kürsü »
Anlamlı Sözler
(9.10.2006, 17:47)
Son söz olayın özeti...
