Her kahve ayni tadi tasimaz... Nerede iciyorsan, kiminle iciyorsan ona gore
degişir...
Sahilde oturdugun ruzgarli bir sonbahar gunu, en sevdigin dostun aglarken
içtigin kahvenin tady kederlidir... Kahve telvesine yüreginin acysy karisir
Bir pazar ogle sonrasi annenin "hadi bir kahve yap da icelim" dedigi kahve
huzurludur... Kopukler annenin goz bebeklerine yansyr... Dudaginin
kiyisinda kalan kucuk byr gulumsemedir...
Bir gece vakti zil zurna sarhos birinin ictigi kahve dusulen kuyudan çykma
cabasydyr... Koyu kivamli kahverengi bir ipe tutunur cikarsin ... ciktigin
an uyuyakalirsyn... ferahliktir
Dostlarla icilen kahve nesedir... Kahkahalar kopuklerin uzerinde yuzer...
Tek basina gece vakti balkonda ictigin kahve yalnızlıktır...Acidir
tadi...Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardir...
Baban için yaptıgın kahve sevgi doludur...cay bardagında, az sekerli...Kahve
gibi görünmez sana...Ama sicaktir dumanlariy tüter ve kokusu buyuludur
Beklemedigin bir anda sana uzatylan kahve baskadir... isitir insanin...icini
Yorgun oldu?unda içtigin kahve hafifletir seni... Kendine getirir, unutturur
gunun agirligini
Kahve ayni kahvedir belki... kopuguyle, rengiyle, dumanyyla ayni kahvedir...
Ama icilen kahveler ruhunun suzgecinden gecer ve tadlari degi?ir...Her kahve
ayni degildir bu yuzden...