AllaTurkaa

GÖRÜCÜ USULÜ YALNIZLIK


Yazıyormuş gibi kalemleri,
Silecekmişçesine silgileri ilgilendiren,
Yerine göre dilbilgisinin bilgisizliğine dil döken,
Kem gözündeki çapaklardan kendini bile göremeyen,
O dağınık,o dağlanmış dargın harflerin lügatinde..

Hep ilk önce saçlarından öptüğüm bir tendi kendime ayırdığım sen..

Niyetinde susulmuş tekil hıçkırıklar,
Anısında bir ilkbahar sabahının ve sonrasının yaz’ında güneye gitmek daha çok sensiz..

İkrahında ıslanmış gözler,
Okunmak üzere bir ötedeki yalnızlıkta bırakılmış eski şiirler,
Bu yanımda yazılmaya başlanacak olan sensiz geceler,
Sonrasında gelenler aratırken gideni,
Tepeme dikiliyor benden sökülenler..

Neyi sussam, ordasın duymak için..
Avaz olsam ağzım kırılıyor tuz parça,
Diyemediklerime sorularından gergefler gerilirken..

Ama bir hakikattir ki böylesine buyurgan,
Böyle savurgan kelimelerle,
Bazı ıslak saçlı,
Bazı kuru bakışlarınla doyurulan gözlerim..
Gördüklerime inkârsın göreceklerime ihmal..

Ama bilirim;
Ertelemek ve terlemek üzere bir yaz,
Dönüş yolunda kaçabilir bir çorap ihtimali,
Kırılabilecek kadar ince topuğunda toplanmış bedeninin ağırlığı nice geri gelmelere şahit olup zabıt tutmuş bir Perşembe sabahında,
Ağzından bal damlayan hıçkırık yutmuş bir kadınla..

Hem Yol alıp gidenimin olasılığı,
Hem gem vurup dur deyip pişman olmanın olasıcısıyım..

Bir olasılığın deminde kaynatıyor mimiklerin kemiklerimi,
Az daha sussam kendime unutacağım sesimi..

Gözlerim sırların aksisinde aranmakta,
Dikkatli bakılırsa görülebilir bir acının teneffüslerinde,
Yanıma doğru gelirsen hayattır sebebim!

Ölüme yetişecek kadar hızlı yaşama şeklimiz,
Sebepsiz bir acıyla ayrılık sırnaşması..
Yeterinde her şey yeterse,
Ağzında gezdirme bu sevdayı..

Takvim şubattı,
Çok önceki eylülden alıntı..

Kaldırımdan atlayarak intihar etti Kadın..

GİT'mek olmasaydı düştüğü yerdeki alçaklıkta,
KAL'dırım yüksekliği dediğim olsa olsa ne kadar olurdu ki en fazla?

KİLİTSİZ KITLAMALAR


Kilidi zorlanmış ayrılığın,
Teşebbüs var gitmeye..
Beklide bir terk edişe duyulan hevesten daha sağır soğuk endişe..

Miladı dolmuş bakışlarla,
Kimi azarlasa kadın, o zorla çalınan kapı ardında ki ‘’kim o? ’’ lamaya seslenerek,
Tanıdık bir ses geriyor aklını, gelen ‘’kim’’in beklediği olmayışlarını bilerek..
Aslı yok aslında, yalan..

Ayak sesi geliyor,
Kapı yerine anahtarı açıyor önce kadın..
Kapı dediğimiz tahta parçası anladın?
Vurulunca ses veriyor sadece öyle,
Açmak ya da örtmek için,Bazı kaçmak için sade..

Hayat kapıların arkasında yaşanan,
Önündekilerden yemiyor hiçbir kapı çalan bir hayatı çalmadıkça başka biri tarafından..
Bir girişin gümrüğü iltica edene göre değişir, mülteci olmaya zil kadar müsait..

Kapı sonuçta,
Açıldıkça hoş gelişlere,
Giderken hoş kalma temennileriyle..

Ama derler ki;
‘’Geldim kapı duvar’’

Çok çalanlar bilir eşikte kalınca o kapı açılmadıkça..
O kapıyı açmayandır o kapıyı duvar eden duman eşliğinde sıvayan duvarına tuğla koyan..

Zil yerine yüreğini bırakmış olduğundan, yaş anlarda adam kapıyı çalmamıştı ki hiç..
Çünkü adam yaşananlara gelmeden açılan kapının ardına saklanan bir kadın vardı hep,
Ha ama şimdi duysam inanmam,
Sağır olsam uyduramam..
Gerçeği yok gerçekten, yalan..

Kilidi kırılmış aşkın,
Kıranda kilit kadar şaşkın ve bir o kadarda yok kadar kaçmış içine bir anahtarın..
Emanet duruşlara bile yer bırakılmamış bile bile, zoraki saat geçirmelerdeki geçiştirilmelerle..
En anlaşılır yanı şudur ki;
Susarak sevişmelerde daha belli, daha belirgin sessizliklerin çıt çıkarmayan nefes alıp vermelerinde..

Giden,
Anahtarı kıran mı?
Ana hatları yalnızlığa bırakan mı?
Anlaşılmaz doğrularla, yalan…

Dudağım dediğin bazı ıslak bazı çatlak yasak iki etin..
Gözüm dediğin iki dipsiz kuyun,
Tenin huyu suyu belirsiz mutedil bir iklim bazı sıcak, bazı soğuk..
Benzetme yapılırsa Ankara ayazı,
Sıcağına tek örnekte İzmir yakıcılığı..

Ama hep rüzgârlı havalarda duvara tebeşirlerle çizilmiş,
Teneşire denk gelecekmiş gibi kaçar gibi gidilmiş yaşananlar..

Kilidi zorlanmış yada kilidi kırılmış değişen bir şey yok,
Kapı zaten hep açık bırakılmış..

Hiç bir zaman sır değil içimdeki taşıdığım,Yoksun..

Şimdi Sen;
Çektin ya ellerini tiner incelmesi bu rengin duvar boyalarından,
Sıva izlerine dokunmadan bu evden,
Hamili bir yalnızlığa kaldım vadesiz vaatlerinle,en ücramı bile icralarken irtican..

Vedalar veba bulaşmasıdır,
Artık nasıl da aykırı inançlarımız birbirine Aşk biterken..

Giden sen olduktan sonra,
Hoşça kalmalar matematiğe secde etmek kadar zor bir deli tapınağında ..

Dudakların ikiye bölünür konuştuğunda,
Gözlerinin ikiye bölündüğü gibi baktığında..

Gittiğinde de böldüğün gibi bizi iki yarım'a..
Ortadan,çok parçaya..

Bu işte bir ilizyondur Sevgili,
Şapkadan tavşan çıkarmalar senden sonra ahmakça kabul edilmeli..

D’okunaklı yazılarda d’okunmaz bazen
Dokun,aklı başından gitmeden devşirilmemiş şuuruma..
Ve şu uğrunda eskiyen kelimelerimi gör sevdanın hatırına..

Dokuna hüzün sinmiş kokar yazlık geceler,tenimde geçen ki kış bakışı isleri..
Doku nakli gibidir bir yabancının ten uyuşması durumunda,
Yine de el tutmalar avuç içindeki her ıslak ter damlasında bahane.

Dokunmalı bu yüzden,
Dokumalı teni sevgili yüreğinin kentine çekip gitmeden..

''Bir zaman sonra sıfır her Aşk Nötr kana bile ihtiyaç duyulmaz''

Hiçbir insanı yaşatma bedeli ayrılık telaşındaki acele süsüyle doğrudan anlaşılmaz..
O damla damla aktığı bariz görünen göz yaşının sırılsıklam Aşık olmaktan kaynakladığı senelik gizin kullanışlı paydoslarında,
Gökyüzü gök mavisi şüphesiz,
Yeryüzü yerin dibi rengi,yeşilden istifa etmiş alaca ebruli..

Benim ellerimi tanrı bildim ki bilerek beş parmaklı yarattı
Koparmak istedin hep..

Bunu da iyi oku sen!

Yazmayayım diye
Ko-parmak istedin benden,
Ellerimden tek tek sökerek kökünden..

Gözümün önünde
Gülümseyen yüzü ‘asıldı’ Kadının..

Darağacına salıncak kurdu
Ölümüne kiracı buldu yalnızlığım
Dün gece ömrüme kök salgıladı dökülen gözyaşım..

Ele veririm şimdi tüm duygularımı
Anlıyor musun?

El’e veririm...