AllaTurkaa

Alıntı sahibi "E.Günbey"

Öğrendim.
Belki de bu yüzden değişti gözlerim. Belki de bu yüzden gördüğüm hiçbir şey eskisi gibi değil.

Bir gece vakti esintisi gibi çarpar gözkapaklarıma hayat...

Benden giden, bende kalan ne varsa.

Sanmıyorum ki bu esen rüzgarla dağılıp gidecek sol yanımdaki hüzünler...



Küçük nefeslere sığdırabildiğim büyük acılar gibi.

Kapılar çoktan kapanmış , yürek izini kaybetmiş.

Ve buydu hayatın verebilecekleri gittiğim yolun sonunda...

Ben işte, can sıkıcı kelimelerimle seslendiriyorum hüznümü.

Eğri eğri yağan yağmuru yakalıyorum avuç içimde.

Öyleyse kim kurtarabilir ellerimden yalpalanmış hayatı.

Yalanım ben, en başından tüm düşlerimden beri...

Öyle ya susturmalıyım gözlerimde ki karanlıkları.

Bir kaç iltifat sonrası dokunmalı sözcükler kalbime.

Eskimeyen bir hüzünü şarap gibi yudumlarken üşüyen ruhuma,

İçimde kül kokusu ve şimdi dışarıda bahar...

Hayatın en pişmiş yerine ekmek banarken, gönlüm su istemez oldu.

Özlediğim tek şey; hiçbir şey kadar kıymetsiz şimdi... Tuhaf ki bu en zayıf anımda gücümü umursamayacak kadar güçlüyüm.

Çözmekten vazgeçtiğim tüm duygularıma bir minik kibrit yetti.

İçinden çıkamadığım anılara bir kaç cümle ve olmayacaklarıma ucuz takaslar yetti. Böyle basitti işte. Terk etmek böyle kolay...

Bana döndüğünde hayat, gitmemiş olsun bende ki gölgelerin.

Belkide bu yüzden di hiç gidemeyecekken yetersiz sevinçlerim...

Ne yazar üç kuruşluk gönüllere verdiğim en büyük sevgilerim.

Yüreğimin kredisi, aşk yaktığı kadar aşkmış...

Kız kulesi kadar acımasız, bir çay bir simit kadar ucuz işte...

(Alıntı)